Choć dzieciństwo Andrèsa pełne było psot i powodowanych przez nie kłopotów, przyszłość, jaka go czekała, wiązała się z ogromną odpowiedzialnością. Miał prowadzić ludzi do Boga. Od wczesnej młodości przygotowywał się do tego zadania – uczył się 13 lat, by móc zostać księdzem. I choć bardzo się starał, wiele się nauczył i był ceniony przez przełożonych, wciąż nie miał pokoju w sercu. Nie pomagały nawet modlitwa, post i samobiczowanie w nadziei, że w ten sposób pozbędzie się wszelkich pożądliwości i każdego ukrytego grzechu.