Wydanie elektroniczne PDF, zabezpieczone przed drukowaniem.

W odpowiedzi Luter w końcu odrzucił natchnione autorstwo Listu Jakuba, głównie wskutek błędnego założenia, iż uczy on zbawienia z uczynków. We wprowadzeniu do swojego niemieckiego przekładu Nowego Testamentu z 1522 roku reformator wskazał, iż preferuje takie biblijne księgi jak: Ewangelia Jana, 1 List Jana, List do Rzymian, List do Galatów, List do Efezjan i 1 List Piotra, gdyż ukazują Chrystusa i uczą „wszystkiego, co jest niezbędne i błogosławione (...) do poznania”.

We wstępie do Listu Jakuba Luter nie szczędził negatywnych komentarzy. Nazwał go „prawdziwie słomianym listem”, ponieważ, jak stwierdził, „nie ma on w sobie nic z natury ewangelii”. Choć reformator nie odważył się usunąć Listu Jakuba z kanonu Pisma Świętego, to jednak wyraźnie oddzielił go od tego, co uznawał za rzeczywisty kanon.

Nacisk kładziony przez Lutra na listy Pawła, w tym zwłaszcza List do Rzymian i List do Galatów, oraz odrzucenie przez niego Listu Jakuba ze względu na brak innych wartości poza tą, że list może służyć osobistej jedynie pobożności, wywarły istotny wpływ na sposób myślenia znacznej części chrześcijańskich biblistów i teologów na przestrzeni kilku stuleci.

Kim był Jakub, autor listu? Czyżby był legalistą usiłującym poprzez nauczanie zwalczać pogląd apostoła Pawła na usprawiedliwienie z wiary, że usprawiedliwienie jest z uczynków? A może po prostu przedstawiał to samo zagadnienie z nieco innego punktu widzenia, podobnego do tego, jaki zauważamy w naukach Jezusa zapisanych w ewangeliach? Drugie wyjaśnienie jest zdecydowanie bardziej logiczne niż pierwsze.

Nie wszyscy reformatorzy podzielali niską ocenę Lutra wystawioną Listowi Jakuba. Nie kto inny jak Filip Melanchton, najbliższy współpracownik Lutra, wyrażał przekonanie, że pisma Pawła nie kłócą się z Listem Jakuba.

Jakub znał Jezusa osobiście. List Jakuba może być jednym z najwcześniejszych chrześcijańskich pism, a przy tym ze wszystkich listów najbardziej przypomina nauczanie Zbawiciela zapisane w ewangeliach. Podobnie jak Jezus w przypowieściach, tak też Jakub stosuje obrazowy styl związany z rolnictwem i porównania zaczerpnięte ze świata finansów. Istotnym podobieństwem są także wzmianki dotyczące mądrości, modlitwy i — ponad wszystko — wiary.

List Jakuba jest wyjątkowy także pod innymi względami — między innymi dlatego, że daje nam wgląd w zmagania, z jakimi mieli do czynienia pierwsi chrześcijanie w swoich zborach. Gdy zawiść, zazdrość i zeświecczenie wkradały się do Kościoła Bożego, pewne naciski społeczne i kulturowe nastawiały bogatszych chrześcijan przeciwko biedniejszym. W liście tym są także obecne elementy wielkiego boju między dobrem a złem, np. gdy Jakub przeciwstawia się fałszywym formom mądrości i wiary.

Najważniejsze dla adwentystów dnia siódmego jest to, że List Jakuba emanuje ufnością w powtórne przyjście Chrystusa, jak również daje istotny wgląd w zagadnienia dotyczące prawa Bożego i sądu. Jako wzorzec do naśladowania Jakub wymienia między innymi Eliasza. Ma to szczególne znaczenie dla nas, adwentystów dnia siódmego, którym, jak wierzymy, powierzono zadanie przygotowania świata na powtórne przyjście Pana.

Tak więc w pewnym sensie nasze studium biblijne w tym kwartale obejmuje całą erę chrześcijańską, jako że zawiera jedno z najwcześniejszych przesłań, a z drugiej strony rzuca światło na wydarzenia czasów końca.

Spis lekcji:

Lekcja I — 4 października
Jakub, brat Pański

Lekcja II — 11 października
Udoskonalanie naszej wiary

Lekcja III — 18 października
Wytrwanie w pokusie

Lekcja IV — 25 października
Być i czynić

Lekcja V — 1 listopada
Miłość i prawo

Lekcja VI — 8 listopada
Wiara, która działa 47

Lekcja VII — 15 listopada
Poskramianie języka

Lekcja VIII — 22 listopada
Pokora niebiańskiej mądrości

Lekcja IX — 29 listopada
Jeden Prawodawca i Sędzia

Lekcja X — 6 grudnia
Płaczcie i narzekajcie 77

Lekcja XI — 13 grudnia
Przygotowanie na żniwo

Lekcja XII — 20 grudnia
Modlitwa, uzdrowienie i odrodzenie

Lekcja XIII — 27 grudnia
Wieczna ewangelia 

UWAGA!

Wszelkie prawa zastrzeżone! Kopiowanie, rozpowszechnianie, wypożyczanie tego czasopisma w całości lub fragmentach jest zabronione zgodnie z ustawą z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.1994/24/83) i każdy kto bez zezwolenia to robi podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, karze ograniczenia wolności albo karze grzywny« (art.117.1)”